İslam düşüncesine yön veren düşünürlerin keskin bir muhalefet dili kullanmalarına karşın kendi bahçelerindeki içtihat düşüncesinden haz etmeyen çevrelere tavırları çok cesaretli değildi. Sosyolojik anlamda dev hamleler yapmış batının karşısına sloganik söylemlerle ve eski sosyolog alimlerin isimleri ve eserleriyle övünerek karşı çıkmanın islam düşüncesini geliştirme anlamında bir katkısı olmuyordu.Bu iç problemler yaşanırken laik çevrelerin zeka yoksunu militer zorbalıklarıgündeme gelince tartışılması gereken ana sorunlar hep rafa kaldırıldı.Artık günah keçisi ilan etme tavrı popüler olmuştu.İç hastalıklarımızıveya eksikliklerimizi gözardı etme kolaycılığı islamcılarımızın hoşuna gitti. Sağlıklı analizler yapmadan övgü ve eleştiri yapmanın bedeli vaz geçilmemesi gereken fıtrat dininin temel sütunlarının zarar görmesine yol açıyordu.

Ali Bulaç Ak Parti'yi keskin söylemlerle eleştiriyor. Aslında sadece Ak Parti'yi değil çağdaş, batılı argümanları yeniden yorumlamaya islami yaklaşımları da eleştiriyor. Haksızlık yapmamaya özen göstererek toplumsal değişimi tahlil etmeye çalışalım. Ak Parti öncesi yükseliş içinde olan islamcılık iktidara geldiği zaman karşılığı devlette olmayan bir güç gösterisine kalkışmıştı. Ona düşmanlıkla bakan çevrelerin balyozuyla darmadağın olan dönemin iktidar partisinin yanında toplumsal bir destek belirmiyordu. Zira ideolojiden ziyade yaşam düzeyinin iyileşmesini özlemiş ama geleneksel dini değerlerini de bırakmayan bir toplumsal çoğunluk mevcuttu. Pratik uygulamalarıyla başarıyı yakalamış Tayyip Erdoğan'ın gelinen çıkmaz sokağıgörmemesi mümkün değildi. Bu devlet gücü karşısında çok ısrarcı olmanın anlamıyoktu. Topluma onun anlayacağı frekanstan yaklaşılmalıydı. Keskin bir kutuplaşmanın dışına çıkarak ama maddi anlamdaki gelişmeyi hedefleyerek belediyelerde yetiştirilmiş tecrübeli kadrolarla başarıya ulaşmak çok zor olmadı. Bu gidişattan rahatsız olan askeri çevrelerin 2003 ve 2004'deki askeri darbe planlarının iktidardan memnun toplumda karşılık bulmayacağı açıktı. Bu yeni hale bile itirazı olan askerlerin hüsrana uğramalarının nedeni, başınıkuma sokmuş ideolojik kemalist yaklaşımın toplumsal karşılığının olmamasıydı.İktidarı hedefleyen partinin memnun muhafazakar kitle tarafından ilkeler pek gözetilmeden desteklenmesinin faturası daha sonra ortaya çıkacaktı. Bu maddi gelişme ve iktidara kilitlenmiş yapıdan maddi ve manevi anlamda nemalanan muhafazakar kesimlerin sonunda ortaya çıkan yozlaşmadan şikayet etmeye haklarıyoktur. Zira her şeyi iktidardan bekleyip ideolojik bir gelişim ve dönüşümü hedeflemezseniz varacağınız yerden şikayetçi olma hakkınız yoktur. İslamcılık çok daha farklı bir geniş ufku olan ,vizyonu ve hedefleri olan reaksiyoner değil aksiyoner bir hareket olmalıdır.

İktidarı hedefleyen bir partiyi islamcılığın ideal hedefleri açısından çok sıkı eleştirmenin bir manası yoktur. Partiler tabiatları gereği oy'a bakar ve iktidarda kalmayıhedefler. İslamcılar, asıl üzerlerine düşen zihni performansı hakkıyla değerlendirmelidir. Bunun karşısında bir engel yok. Hüsrana, ne iktidarın getirdiği yozlaşma ne de istenildiği kadar fıkh edilememiş islamcılık bir mazeret teşkil edebilir. İktidarın eleştirilecek çok yönü var ama hemen sadece onu günah keçisi ilan etmek de kolaycılıktır. Çağın insanına örneklik teşkil etme anlamında çok güzel fırsatlar önümüzde halen duruyor. Arap baharıyla önündeki zorba yönetim setleri kaldırılmış Arap ülkeleri uzun sürmüş bir fikri gelişim durgunluğundan sonra yaşadığı tecrübelerden yola çıkarak çok önemli ataklar yapabilir. Örneğin Raşid El Gannuşi yaşadığı uzun zorbalık yıllarında cephe karşısındaki ve cephe içindeki hastalıkları iyi teşhis etmiş bir aydın olarak parlak bir atılım yapmaya adaydır.

Ak Parti gömlek değiştirdiğini söylese de muhalifleri nezdinde sabıkalıydı.İdeolojiyi değil maddi refahı önceleyen yaklaşımıyla kutuplaşma yaşamadan mevzi başarı kazanması anlamında iyi bir performans sergiledi. Bu ona siyasetimizde eşine rastlanmayan bir başarı ödülü getirdi. Alternatifsizliğinden dolayı onu eleştirmek yerine içinde yer alarak saadetini devam ettirmeyi tercih eden çok oldu. Ancak kafa konforunuzu bozmaya niyetiniz varsa işlerin artık iyi gitmediğini, bir doygunluk noktasından sonra yozlaşma veya fikri gelişim eksikliğinden kaynaklanan inişin gerçekleşeceğini görmeniz kaçınılmazdır. Ali Bulaç, Ak Parti'yi hak ettiğinden daha fazlası ile eleştiriyor. Zira bir parti olarak islamcılığın sahih bir çizgide devam etmesi gibi bir misyonu ondan beklemek aşırı bir beklentidir. Toplumun, din adamlarının, dindar akademisyenlerinin zihni performans eksikliğinin tüm faturasını Ak Parti'ye boca etmek biraz haksızlık.

İslam dünyasının neresine giderseniz gidin islamcılığın hastalıklarının nedeninin sadece siyasetçilere kesilmesi doğru değil. Dindar entellektüellerin Kur'andan ilham alıp çağa vereceği çok cevaplar olmasına rağmen toplumsal konumlarını öncelemeleri ve dindarlardan gelecek eleştiri riskini göze alamadıkları için çok üretken olmadığını görüyoruz. Toplumsal sorunlara vicdanlı çözümler getirmeye çalışan dindar aydınların toplumun tabanıtarafından dokuz köyden de kovulduğu gerçeğini kimse görmezden gelemez. Ama aydın sorumluluğu her riskin üstünde olmalıdır, islamcılık tartışması bu yüzden hayırlıdır.

3.nesil islamcılar aslında düşünsel yetersizliği işaret eden bu temel sorunla uğraşmalı, çözüm yolları üretmelidir. Batıdan gelen her yeniliğe kuşku ile bakanların yüzyıllar süren islam toplumlarındaki durgunluktan sonra dini düşüncenin ihyası ve inşası anlamında ne kadar çabaları olmuştur. Bu özeleştiri üzerinde yoğunlaşmadan polemiğe düşülmemelidir.

Bir sonraki makalemizde konuya devam etmek üzere burada keselim.

www.omerfarukgergerlioglu.blogcu.com